martes, 22 de decembro de 2009
BO NADAL!
luns, 21 de decembro de 2009
Así comezou todo
De:
Data: Sábado, Febreiro 24, 2007 10:10 pm
Asunto: Política lingüistica
> *ESTA É A NOSA TERRA*
>
> No iban a ser ellos menos. Si los compañeros catalanes y los vascos
> hanllegado tan lejos, ¿por qué no Galicia? La Xunta se ha puesto
> manos a la
> obra para llegar a ser tan discriminatoria con lo español,
> empezando por la
> lengua, como sus amigos autonomistas.
>
> Publica El Mundo que la Xunta de Galicia está amenazando con
> expedientar a
> profesores por escribir en castellano la programación de sus
> asignaturas.
> Se trata de una decisión que queda fuera de la Constitución y del
> artículo314 de la Ley Orgánica 10/95, que prohíbe la discriminación
> por la lengua.
> El propio Estatuto de autonomía de la comunidad especifica en su
> artículotercero que *"los poderes públicos de Galicia garantizarán
> el uso normal y
> oficial de los dos idiomas".*
>
> Sin embargo, y según lo denunciado, no está siendo así, y numerosos
> docentesse están viendo obligados a contratar por su cuenta a
> traductores para poder
> presentar sus programas docentes.
> En cursos anteriores, la Consejería de Educación permitía que el
> resumen de
> contenidos se elaborara indistintamente en esa lengua o en gallego.
> Esto ocurre en una comunidad gobernada por un partido cuyas siglas,
> PSOE,creo que deben ser cambiadas, me da la sensación de que ya
> solo le queda la
> P de "partido" pues:
> S ¿socialista?
> O ¿Obrero?
> E ¿español?
>
> *Hay mucha gente que va por la vida buscando las diferencias que
> tiene con
> los demás y no lo que les une*.
>
> La pasión de muchos sedicientes nacionalistas por la lengua raya en lo
> ridículo: las lenguas sirven para que se comuniquen los individuos
> y no para
> trazar fronteras. Si todos entienden el español, ¿qué necesidad
> tienen de
> dedicar horas y esfuerzos económicos a revitalizar lenguas, que ya
> eranmoribundas? ¿Por qué no dedican ese tiempo a estudiar inglés,
> que les será
> mucho más útil? Qui prodest? ¿A quién aprovecha esto? Desde mi
> punto de
> vista, se trata de repetir en Galicia lo que ya se ha hecho en
> Cataluña y en
> el País Vasco*: todo el que no domine la lengua vernácula, que se
> vaya de
> aquí; así tendremos sus puestos de trabajo disponibles para
> nosotros solos,
> que, además, podremos trabajar en el resto de España, sin sonrojarnos
> siquiera.*
>
> Muchos políticos nacionalistas envían a sus hijos a colegios
> privados donde
> aprenden inglés, español, francés y un poquito de alguna lengua
> autonómica*.Los padres con menos recursos tienen que conformarse
> con enviar a sus hijos
> a colegios públicos para ser unilingües en gallego, euskera o
> catalán. Les
> enseñarán a ser analfabetos funcionales para manejarlos mejor en
> las urnas.*
> Tu le dices a un niño, si te presentas de mayor a las oposiciones
> de bombero
> en Galicia y sabes Gallego tendrás preferencia sobre los hijos de ese
> profesor extremeño llamado Paco que le ha dado por pedir el
> traslado a La
> Coruña, además podrás presentarte a las plazas que salgan de
> bombero en
> Almendrelejo pues allí no exigen nada especial…"
venres, 18 de decembro de 2009
O galego ben, grazas. Ben?
xoves, 17 de decembro de 2009
O marechal, a tv e o decreto do galego
- Tal día coma hoxe de 1483 morría decapitado Pardo de Cela, e aínda que como non me canso de repetir de heroe tiña mais ben pouco esa data merece lembrarse. Merece lembrarse porque significa a consolidación do poder da coroa sobre a nobreza, sobre Galiza. A partires de aí resulta paradoxal que Galiza perde todo atisbo de autonomía política o mesmo tempo que por vez primeira conta con institucións propias: As Xuntas do reino. Por iso, porque desde enton todo cambiou e pouco mellorou a cousa é preciso lembrar a data.
martes, 15 de decembro de 2009
Que Deus nos pille confesados!
El incidente en sí es grave pero más grave es el video que lo ha motivado.
No cabe duda de que la mayor responsabilidad recae sobre Wyoming como autor intelectual de la agresión.
Hemos llegado a un punto en el que ya no existen adversarios sino enemigos a destruir, debemos hacer algo.
Actuaciones como las de Wyoming siembran la crispación y el enfrentamiento civil. Hay que hacer algo.
Podería seguir co amplo coro que están a montar Intereconomía e Veo (supoño que Popular tv tamén porén agora ademais de non recibir a galega tampouco recibo popular tv). Todo a raíz da agresión que sufriu Herman Tertsch e do video no que El intermedio o ridiculizaba por unha saída de tono. Os dous feitos non teñen nada que ver porén a dereita mediática non so os ligou nunha unión inseparable senon que os converteu en símbolo da brutal persecución que sofre e de como España esta a beira do abismo. Onte mentres vía Veo e como cada cal se mostraba mais indignado ca o anterior non puiden evitar lembrar as editoriais de "El Mundo" ou as columnas de Don Federico nas que saía a relucir o Padre Mariana (único teórico político do XVII que defendía abertamente o tiranicidio) como unica solución para acabar con Zapatero, os insultos continuos que dirixen a todo o que non pensa coma eles desde os supostos informativos e xornais e un longo etc.
Tendo en conta o anterior mais o que pensa e di a señora Rosa Díez que supostamente é a versión moderada dos anteriores so me queda dicir que Deus nos pille confesados como gañen por maioría absoluta.
En fin, para rematar aquí o video da discordia antes de que os cruzados da liberdade de expresión ben entendida o retiren da rede.
luns, 14 de decembro de 2009
A constitución e o federalismo
" Solución federal

venres, 11 de decembro de 2009
Medida para acabar co déficit
" MEDIDA PARA ACABAR CON EL DÉFICIT
xoves, 10 de decembro de 2009
Caravana a prol do galego
mércores, 9 de decembro de 2009
Anuncios varios
>
> - a veces salen vacantes que, en lugar de cubrirse desaparecen sin ningún motivo (se ha llamado a las personas que publican las vacantes y dijeron que las quitaron porque no pensaban que fueran a ser muy largas; a pesar de que también se llamó a los centros y ellos confirmaron que las bajas serían de más de 15 días pero que los partes de baja no son más largos).
>
> - hay especialidades de las que no salen apenas vacantes (Lengua Castellana, Matemáticas...) y también aparecen vacacantes que desaparecen misteriosamente.
>
> - Consultadas las personas que conceden las sustituciones dijeron que no llamarían a nadie a partir de la semana que entra... o la que viene, dejando a los alumnos 15 días sin profesor...
>
> Por todo ello, un grupo de sustitutos hemos decidido unirnos para protestar y por el momento se ha conseguido:
> - Quedar el jueves por la tarde con un representante de la CIG para ver qué se puede hacer desde los sindicatos
> - Una reunión el viernes por la mañana con Meijón, de la sección de Educación de la Xunta. En ella se pretenden abordar puntos como:
>
>
> QUE CAMBIE NUESTRA SITUACIÓN COMO PRINGADOS QUE SOMOS.
> QUE HAYA UN CAMBIO EN EL FUNCIONAMIENTO DE LAS LISTAS
> QUE NO PUEDAN DESAPARECER BAJAS
> QUE SE PUBLIQUEN TODAS LAS BAJAS
> QUE NO SE ESPERE PARA ADJUDICAR BAJAS HASTA QUE SE INCORPORE GENTE QUE YA TRABAJO
> QUE NO SE DEJE DE LLAMAR CON TANTA ANTELACIÓN ANTES DE LAS VACACIONES
> QUE NO SE CORTE PERSONAL
> QUE TENGAMOS UNA EDUCACION DE CALIDAD Y NO LO QUE ESTAMOS TENIENDO
> QUE NO APAREZCA GENTE EN LA LISTA DE SUSTITUCIÓN QUE NO SE HAYA PRESENTADO A LAS OPOS (TENEMOS PRUEBAS!)
>
> Además de la entrevista hay en mente otras actuaciones:
> - INTENTAR LLEGAR A LAS DIRECTIVAS DE LOS CENTROS PARA EXPLICARLES LO QUE ESTÁ PASANDO CON LOS SUSTITUTOS Y ACORDAR MEDIDAS PARA PRESIONAR Y QUE LES MANDEN LOS SUSTITUTOS QUE PRECISAN (YA SE VERÁ COMO ENFOCAR ESTO)
> - INTENTAR ORGANIZAR ALGUNAS MANIFESTACIONES EN SANTIAGO PARA HACERNOS OIR, QUE LA CONSELLERÍA NO PIENSE QUE ESTAMOS DURMIENDO Y QUE NOS DA IGUAL LO QUE HAGAN CON NOSOTROS.
>
> *Por todo eso...
> 1. Necesitamos saber si podemos contar contigo
> 2. Necesitamos qué nos cuentes irregularidades que hayas detectados en tus listas
> 3. Te damos la posibilidad de decirnos alguna queja concreta o algún asunto que quieres que sea tratado en las reuniones que habrá esta semana.
> 4. Te dejo un enlace a un foro donde se están debatiendo estas y otras cuestiones para que veas que son muchas las personas afectadas y volcadas con esta iniciativa: http://foro.stegsindicato.org/viewforum.php?f=12&sid=5377e999882a6da3be42af15e6fdf80b
> - si quieres lee los temas: "Atención", "Escándalo" para ir poniéndote al día
> 5. Si quieres unirte a esta protesta, manda este mail a todos los sustitutos que conozcas y que se reenvíen con los mails de todos nosotros, para que no se queden perdidos o contestadme al mío directamente que yo le iré respondiendo. Eso sí, os agradecería que en el asunto mantuvierais: "movilización listas de sustitutos"
>
> **PD: A los que os llegue este mail, pero no seais profes, reenviádselo a los que conozcais, que seguro que hay gente a la que ayudáis.*
>
> *Sustitutos que se unen:
> alagoarenas@edu.xunta.es"
- Retrógrado?
venres, 4 de decembro de 2009
A urxente necesidade do curto prazo
No 2004 un obreiro que facía unhas obras na miña casa contoume como a el tampouco lle chistaba moito o de urbanizar toda a costa cunha liña de urbanizacións porén era iso ou emigrar. "Ben deitamos dos madrileños que compran casas senón todos morríamos de fame" foron as súas verbas que serviron para baixarme da nube do "nacionalista perfecto=comprometido cun cento de causas e pegado a realidade soñada" e converterme no nacionalista heterodoxo que son hoxe= unha causa Galiza, e apertura de miras os medios e métodos necesarios para que a primeira triunfe.
Como exemplo do que digo vou tratar catro temas concretos:
- O plano acuícola: Co plano acuícola pasa algo semellante o que acontece co urbanismo. Todos revestidos de ínfulas ecoloxistas (ou contra o capital transnacional aínda que Pescanova de momento sexa galega), sen parar ren en cada caso concreto. O argumento é o mesmo que o do urbanismo: escoller o lugar. O que habería que engadir unha gran capacidade de comunicación para explicarlle a esa maioría da poboación galega que non pode pensar en grandes proxectos de país, dada a súa escaseza de recursos, porque a condenas o paro ou emigrar. O caso de Rinlo é significativo. O lugar escollido era perfecto (eu aínda me pregunto porque o incluíron na rede natura). Supoño que os donos dos terreos venderon ben e cobraron e agora andarán con ese sorriso tan galego de eu xa amañei o meu ti fódete.(Digo supoño porque non coñezo de primeira man o caso de Rinlo en canto a venda de terreos. Na zona de Piñeira-Vilaselán onde estaba prevista outra piscifactoría foi así. Seino de primeira man pois a rama familiar aliñada co PP tiña alí fincas e andan con ese sorriso todo o día). As redes familiares xa se mobilizaran e había trinta persoas que sabían que ían traballar alí. Agora a planta non vai adiante. É o único que van ter en claro os trinta en cuestión e todos os do seu eido de influencia: redes familiares, amigos, coñecidos etc foi que o nacionalismo botou para atrás uns postos de traballo nunhas terras que nunca nada deran, igualiño que fixera antes a suspensión de licenzas da construción.
Sobre todo cando os nacionalistas parecen esquecer que isto é Galiza non a lúa, e que polo tanto en amplas zonas dela para gobernar, é polo tanto cambiar as cousas, hai que empregar esas redes familiares ou caciquiles se se quere a favor dun. Claro que a mera idea provoca ataques no nacionalista esquerdoso medio. E así nos vai.
xoves, 3 de decembro de 2009
Manifesto en defensa dos dereitos fundamentais na internet
venres, 27 de novembro de 2009
Da dignidade de Cataluña a dignidade de Galiza II
(Ven da anotación anterior)
Dada esta situación en Cataluña comeza a albiscarse a posibilidade dun novo estatuto tanto por intereses políticos (argumento do PSC para desbancar a CiU) como POLÍTICOS (necesidade de protexerse ante a recentralización).
No medio de toda esta lea dous invitados e actores necesarios que non souberon/saben moi ben que facer:
- Zapatero: quen supostamente tiña na mente dar os pasos necesarios para chegar o estado federal pola porta de atrás (reforma dos estatutos). E que na súa teima de contentar a todos e non dar un golpe na mesa a tempo, mais o comportamento delirante do seu propio partido e de ERC, acabou dando marcha atrás.
- O Tribunal Constitucional. O alto tribunal en España funciona de pena por depender na súa configuración dos partidos ata o punto que se sabe a quen obedece cada quen. Ademais nun caso único no mundo pretende presentarse como un mero órgano xurídico cando o ser o encargado de interpretar a constitución tamén o é o político. As súas decisións son polo tanto (aquí e en calquera lugar) moi complicadas de tomar pois deben ter unha claridade xurídica impecable e ademais ter en conta que van ser a base para a actuación política durante anos. Dada a súa vinculación os partidos e as anteolleiras ideoloxicas que soen levar postos os seus membros en vez de solucionar problemas créaos. Ademais como cada vez que non contenta a un partido este arremete contra el acusándoo de estar politizado, corrompido, vendido etc. o Tribunal Constitucional esta moi desprestixiado. E cando lle caeu enriba o Estatut sumiuse no caos dadas as circunstancias concorrentes sobre as que incide a editorial da prensa catalá.
Dito todo o anterior a miña humilde opinión é a seguinte:
O estatut colle na constitución sen problemas dada a flexibilidade de esta. O Tribunal Constitucional vai cabrear a todo o mundo. Para min o mellor que pode facer é ou admitir o Estatut tal e como esta, ou tumbalo de pleno. De feito este último suposto e preferible a vía dos recortes para clarificar as posturas de todos e por sobre a mesa o paso a un estado federal dunha vez.
Respecto a Galiza como moi ben di Camilo Nogueira no seu artigo de Vieiros estamos nunha situación semellante a de Cataluña so que, coma sempre, sen forzas para loitar nos mesmos e esperado que de propina nos caian os posibles beneficios.
Por outra banda cando Cuiña jr di sentir envexa por Cataluña eu concordo con el. Aquí so sería imaxinable unha reacción conxunta da prensa para:
- Defender o L da Coruña.
- Pedir o seguinte sacrificio pola pobre España.
- Defender o esmorecente e ameazadisimo castelán.
- Lamberlle o cu a Xunta e o seu presidente para que a siga mantendo con subvencións.
Nunca para defender os intereses de Galiza.
Da dignidade de Cataluña a dignidade de Galiza I
Primeiro de todo a editorial conxunta da prensa catalana sobre o Estatut (tomada da Vanguardia):
"La dignidad de Catalunya
Después de casi tres años de lenta deliberación y de continuos escarceos tácticos que han dañado su cohesión y han erosionado su prestigio, el Tribunal Constitucional puede estar a punto de emitir sentencia sobre el Estatut de Catalunya, promulgado el 20 de julio del 2006 por el jefe del Estado, rey Juan Carlos, con el siguiente encabezamiento: "Sabed: Que las Cortes Generales han aprobado, los ciudadanos de Catalunya han ratificado en referéndum y Yo vengo en sancionar la siguiente ley orgánica". Será la primera vez desde la restauración democrática de 1977 que el Alto Tribunal se pronuncia sobre una ley fundamental refrendada por los electores.
La expectación es alta. La expectación es alta y la inquietud no es escasa ante la evidencia de que el Tribunal Constitucional ha sido empujado por los acontecimientos a actuar como una cuarta cámara, confrontada con el Parlament de Catalunya, las Cortes Generales y la voluntad ciudadana libremente expresada en las urnas. Repetimos, se trata de una situación inédita en democracia. Hay, sin embargo, más motivos de preocupación. De los doce magistrados que componen el tribunal, sólo diez podrán emitir sentencia, ya que uno de ellos (Pablo Pérez Tremps) se halla recusado tras una espesa maniobra claramente orientada a modificar los equilibrios del debate, y otro (Roberto García-Calvo) ha fallecido.
De los diez jueces con derecho a voto, cuatro siguen en el cargo después del vencimiento de su mandato, como consecuencia del sórdido desacuerdo entre el Gobierno y la oposición sobre la renovación de un organismo definido recientemente por José Luis Rodríguez Zapatero como el "corazón de la democracia". Un corazón con las válvulas obturadas, ya que sólo la mitad de sus integrantes se hallan hoy libres de percance o de prórroga. Esta es la corte de casación que está a punto de decidir sobre el Estatut de Catalunya. Por respeto al tribunal –un respeto sin duda superior al que en diversas ocasiones este se ha mostrado a sí mismo– no haremos mayor alusión a las causas del retraso en la sentencia.
La definición de Catalunya como nación en el preámbulo del Estatut, con la consiguiente emanación de "símbolos nacionales" (¿acaso no reconoce
No nos confundamos, el dilema real es avance o retroceso; aceptación de la madurez democrática de una España plural, o el bloqueo de esta. No sólo están en juego este o aquel artículo, está en juego la propia dinámica constitucional: el espíritu de 1977, que hizo posible la pacífica transición. Hay motivos serios para la preocupación, ya que podría estar madurando una maniobra para transformar la sentencia sobre el Estatut en un verdadero cerrojazo institucional. Un enroque contrario a la virtud máxima de
El Tribunal Constitucional, por consiguiente, no va a decidir únicamente sobre el pleito interpuesto por el Partido Popular contra una ley orgánica del Estado (un PP que ahora se reaproxima a la sociedad catalana con discursos constructivos y actitudes zalameras). El Alto Tribunal va a decidir sobre la dimensión real del marco de convivencia español, es decir, sobre el más importante legado que los ciudadanos que vivieron y protagonizaron el cambio de régimen a finales de los años setenta transmitirán a las jóvenes generaciones, educadas en libertad, plenamente insertas en la compleja supranacionalidad europea y confrontadas a los retos de una globalización que relativiza las costuras más rígidas del viejo Estado nación. Están en juego los pactos profundos que han hecho posible los treinta años más virtuosos de la historia de España. Y llegados a este punto es imprescindible recordar uno de los principios vertebrales de nuestro sistema jurídico, de raíz romana: Pacta sunt servanda. Lo pactado obliga.
Hay preocupación en Catalunya y es preciso que toda España lo sepa. Hay algo más que preocupación. Hay un creciente hartazgo por tener que soportar la mirada airada de quienes siguen percibiendo la identidad catalana (instituciones, estructura económica, idioma y tradición cultural) como el defecto de fabricación que impide a España alcanzar una soñada e imposible uniformidad. Los catalanes pagan sus impuestos (sin privilegio foral); contribuyen con su esfuerzo a la transferencia de rentas a
Estamos en vísperas de una resolución muy importante. Esperamos que el Tribunal Constitucional decida atendiendo a las circunstancias específicas del asunto que tiene entre manos –que no es otro que la demanda de mejora del autogobierno de un viejo pueblo europeo–, recordando que no existe la justicia absoluta sino sólo la justicia del caso concreto, razón por la que la virtud jurídica por excelencia es la prudencia. Volvemos a recordarlo: el Estatut es fruto de un doble pacto político sometido a referéndum.
Que nadie se confunda, ni malinterprete las inevitables contradicciones de
E agora que xa estamos postos en situación imos o choio. O debate sobre o Estatut é moi complicado tanto polo que esta en xogo como polo atrincheiramento feroz das posturas como porque desde o comezo o fin o proceso en si mesmo é unha chapuza. E non pode ser doutro xeito porque a causa última de todo é outra chapuza: o estado das autonomías. A constitución de 1978 é unha boa constitución, é dicir o bastante flexible como para ser reformada e permitir gobernar a opcións politico-ideoloxicas diversas e o bastante ríxida como para evitar que cada goberno de quenda faga con ela o que lle pete. Ademais tivo o tino, dada a época en que se redactou, de deixar certas cousas no aire para contentar a todos. Unha desas cousas, a mais trascendente para o futuro, foi o estado das autonomías. Para conseguir a cadratura do circulo: satisfacer as lexitimas ansias de autogoberno de Euskadi e Cataluña (Galiza foi incluída de propina) e non alarmar a cantos ben a fin do estado en canto botan o pe fóra de Madrid capital; en vez de ir a un estado federal creouse o constructo das autonomías. Os constitucionalistas esperaban que so houbese esas dúas, como moito tres, porén por se acaso e para non aparentar que cedían o separatismo deixaron a porta aberta a que houbese mais. Posteriormente para diluír aínda mais as características "separatistas" das autonomías foron aparecendo outras ata completar o mapa tal e como o coñecemos. Tamén é certo que coa constitución na man non se podía negar a autonomía a quen a pedise, cousa que por certo me parece ben. E así creado o construto seguiu camiñando como un non-vivo creando problema tras problema. Algún pouco coñecido como o de León que aínda hoxe se pregunta porque non puido ser autonomía.
(Continua na seguinte anotación)
luns, 23 de novembro de 2009
Anuncios Varios
O Consello da Cultura Galega elabora un manifesto polo galego. E tamen unha comisión de seguimento do plano de normalización.
Aparece un novo texto en galego dos séculos escuros.
A Mesa inaugura canle en You Tube.
Causa Galiza prepara unha nova marcha pola autodeterminación.
E como deduríades polas actualizacións de hoxe ou tal vez non, unha vez mais vou estar moi mal de tempo. A partires de agora e ata o 23 de Decembro o blogue actualizarase os venres. Un saúdo a todos e grazas pola vosa paciencia e comprensión.
Historia
venres, 20 de novembro de 2009
90% de acordo
Neste artigo de opinión Eduardo Rego analiza o papel político que pode ter a clara viraxe conservadora da Igrexa Católica española e a alianza que manten co PP. En liñas xerais estou de acordo co que di. So discrepo en dúas cousas concretas:
- O empregar o simil da Contrarreforma e mais ben caer no topico de que foi causa de todos os males. Nesta apreciación da Contrarreforma pesan moito mais os prexuizos e a propaganda protestante que a analise calmada do contexto politico, social e histórico no que se producíu e as súas consecuencias.
- A identificación desa viraxe co conxunto da Igrexa, tanto a nivel español como universal. Aquí hai que ter en conta mais que nada o papel da Conferencia Episcopal. Lembremos que desde o momento en que Xoan Paulo II condenou o nacionalismo como doutrina destrutora e violenta, algo que tiña relación direta coas guerras de disolución de Iugoslavia, aqui a Conferencia Epicopal interpretouno como condena os nacionalismos "perifericos" e así o aplica desde enton sen dicir nen chío sobre o verdadeiro nacionalismo destrutor da convivencia que é o español. Neste senso nada novo. Lembremos que o mesmo Tarancón, sempre alabado por todos polo seu papel na transición, nunha visita pastoral a Galiza cando xa traballaba na devandita conferencia dixo: "No es necesario emplear el gallego pues todos los niños entienden perfectamente el castellano" A declaración viña a conto da esixencia do Concilio Vaticano II de dirixirse os fieis na súa lingua. Esixencia que o trouxo a estas terras por ver se había que empregar o galego como pedirán algúns cregos. Tras percorrer o país pontificou esa frase coa que pechou o debate a saída dunha sesión de catequese.
A verdade é que canto mais se empeñe a Conferencia Episcopal en subirse o monte mais se alonxara da Igrexa unha parte do seu rebaño. Eu persoalmente atopome nesa situación de afastamento tras cansarme de oir homilías sobre o malvado nacionalismo. Claro esta que a Conferencia Episcopal tanto lle ten se se baleiran as Igrexas mentres o Estado lle encha os petos e os seus medios de comunicación trasmitan a sensación de que van montar unha nova cruzada dentro de nada. E nestes dous aspectos o PSOE é o unico culpable. Por que alguen lembra que a Conferencia Episcopal dixera algo durante o Aznarato pese a que este mantivo o aborto e o diovorcio? Ou sobre a financiación cando os problemas financeiros xa viñan daquela? Non dixo nada porque saben que o PP non lle poden sacar nada, mentres o PSOE en canto tronan os pulpitos mexan polos pantalóns.
Polo ben da democracia e sobretodo da propia Igrexa Católica en España, antes de que moitos nos vexamos condenados a fuxir definitivamente, é preciso a revisión do Concordato e que este separe dunha vez e para sempre a Igrexa e o Estado.xoves, 19 de novembro de 2009
Vivir en galego
A través do portal da Consellería de Educación pode accederse a un apartado chamado Vivir en galego no cal se atopan diversas aplicacións para tentar acadar ese obxectivo. Non é que se actualice moito, e desde o cambio de goberno menos porén é mellor aproveitala mentres exista.
Esta é a ligazón dese apartado:
http://www.xunta.es/linguagalega/vivir-en-galego
E esta a dun subapartado, o que permite coñecer que móbiles e compañías teñen o galego entre as súas opcións:
http://www.oteumobilengalego.com/Manifesto en defensa do ensino galego
Difundo un novo manifesto en defensa do ensino galego. Deixo que falen os promotores:
"Esta é unha iniciativa independente de profesores e profesoras de diferentes eidos e etapas do sistema educativo que pretende, dende unha óptica apartidaria, amosar o descontento do noso colectivo coas medidas que se están a adoptar no sistema educativo público de Galicia."
E aquí a ligazón do manifesto:
http://manifestoepg.jimdo.com/mércores, 18 de novembro de 2009
As caixas, versión n
- Viches as caixas?
- Que caixas?
- MERDAAAAAAAA!
O anterior é un chiste privado e absurdo, co cal so tiña certa graza/sentido para os que coñecíamos todo o asunto, que compartíamos os meus amigos da universidade e mais eu a fins dos noventa. Canto mais se debate sobre o futuro das caixas mais me convenzo que este é igualiño o chiste anterior. Un asunto privado e absurdo que so entraña certo sentido para eses poucos que coñecen tódolos datos e teñen tomada a decisión hai tempo. Podería engadir moitas mais ligazóns sobre o asunto porén creo que vou centrar o asunto nunhas poucas.
- Antón Losada preguntándose polo gran enigma existente ata agora: Cal é a verdadeira situación financeira das caixas e que esta en xogo en termos de cartos contantes e soantes. (1,2)
- Xavier vence explica as razóns do Banco de España para fusionar caixas.(3)
- Artigos de opinión da Coz laiándose pola posible desaparición das caixas (para ir preparando o persoal e que pareza que a Coz se preocupa) (4,5)
- E para rematar informacións da Coz cumprindo a súa función de verdadeiro DOG, pois o que ela di si se cumpre non como no DOG oficial. (6,7,8,9)
Visto todo o anterior que mais podo dicir?
Primeiro, para min o tema esta pechado.
Segundo, espero que o nacionalismo en xeral tome boa nota e lle saque algún rédito a esta desfeita.
Edicion da entrada anterior
(Co ben que ía a cousa ata agora nesta versión, hai que foderse!)
Cousas da TDT
Onte convertinme nun ser integrado no meu tempo, televisiva mente falando, xa que puxen a TDT. A verdade paréceme que tanta canle so serve para tardar mais tempo en facer zapping dada a calidade dos contidos. Como cousa curiosa non recibo en condicións as dúas canles da galega, porén recibo perfectamente as dúas da TPA, Intereconomía e Veo. Será cousa do "Señor de las habichuelas"? Tentara convencerme de que me una as súas hostes? Ou é un sinal para que ese proxecto de mudarme a Asturias pase a ser realidade? Non o sei. O que si é indignante é que non reciba a TVG e que as emisoras locais e autonomicas ademais de non emitir aínda o vaian facer castelán.
martes, 17 de novembro de 2009
NA MEMORIA. 91 ANOS DA ASAMBLEIA NAZONALISTA DE LUGO
Unha colaboración de Xopau:
"NA MEMORIA. 91 ANOS DA ASAMBLEIA NAZONALISTA DE LUGO
Coma sempre clickar na imaxe ou ver o manifesto na Galipedia