O 17 fun a manifestación no bus que
fletaron os da CIG desde a miña vila. Eramos poucos, xa que os
escindidos decidiron non ir en nada que cheire a UPG. Xa na
manifestación o de sempre: un feixe de organizacións disitntas
competindo polo espazo e con cara de non querer contaminarse cos demáis.
Cartaces e manifestos enfrontados, contraditorios que dan boa mostra da
nosa debilidade. Non existen os nosos nun senso amplo. Cada quen está
totalmente pagado de si mesmo, do lingüista, economista e politico que
leva dentro. A unidade é imposible. Todos sospeitan de todos. a estas
alturas eu esperaba polo menos un minimo común máis forte e practico que
ir manifestarse contra Feijoo de vez en cando. Non digo que non deban
existir opcións e ideas diferentes, porén algo de sentido practico no
viría mal. E temios algo diso? Non. Uns marchan no peor momento e da
peor forman posible, outros boicotean os intentos de xornais que van
xurdindo porque non son dos seus o do nh... Esta claro que nos gusta
facer parvo. Camiñamos firmemente cara a mellor demostración diso: unhas
autonómicas nas que tras o triunfo d Feijoo vexo a uns e a outros
celebrando o non baixar tanto como se pensaba e aos outros non telo
feito tan mal para ser a primeira vez.
Eu
pola miña banda decidin que a estas alturas os meus son todos: desde os
de Ceivar ata a malvada U. Non creo que me poida permitir o luxo de
prescindir de ninguen. Será que son o máis parvo de todos.
Ningún comentario:
Publicar un comentario