venres, 18 de novembro de 2011

Autonómicas 2012

O vindeiro domingo vai rematar a campaña electoral máis longa da historia, pois na practica comezou coa convocatoria das eleccións de 2004. Desde o momento desa convocatoria ata hoxe o PP e sobre todo a dereita mediatica estiveron permanentemente en campaña. Agora por fin calarán un pouco.

Esta longa campaña vai rematar cunha vitoria do PP tan rotunda que parece que Rub-al-Kaaba non vai poder cumplir coa tarefa encomendada. O que van facer os populares coa maioría abafante froito de gobernar a estado e 12 autonomías é para botarse a tremer. Porén a xente esta esperanzada e contra a esperanza non se pode loitar. Dito isto pasemos páxina.

Que vai ser do BNG? Todo indica que os resultados van ser malos. Porque a mellor opción das que se barallan é manter os dous escanos, a peor quedar fóra do parlamento e a intermedia conservar un. Calquera das opcións é pésima. Non subir votos e escanos nas actuais circunstancias é un claro síntoma de que o nacionalismo, si, o nacionalismo non o BNG, esta dando as últimas boquexadas. Claro que o domingo pola noite comezara a seguinte ondada mediatica desde os afíns como Losada a os inimigos como a “puta Coz” falando de que todo é culpa da UPG. Análise profunda que será compartida por todos os que non son da UPG e volta a lea permanente. Só espero que Guillerme teña o valor de non dimitir.

E Converxencia XXI? Vai ser o caso contrario. Pode que non lles vote ninguén porén xa fixeron máis que as forzas “galeguistas” de dereitas nos últimos 20 anos. Lograron presentarse as eleccións xerais e manteñen a coherencia ideolóxica interna. Magoa que cheguen 20 anos tarde. Sexa como sexa, aínda que so teñan un voto, dados os seus recursos e implantación poden sacar peito do que fixeron ata agora.


Por último queda o asunto das autonómicas. O lóxico sería non adiantalas. O partido do goberno, por chamarlle algo a iso que fan, conta cunha maioría cómoda e non ten ningún problema. Porén desde o comezo da campaña das xerais comezaron os ruxerruxes sobre un adianto a 2012. As datas baralladas eran varias ata que a “puta Coz” pontificou que de haber un adianto sería no outono do 2012. Non só iso senón que tras esa pontificación o devandito “medio de comunicación” comezou a traballar con esa hipótese como verdade absoluta. Os articulistas só discrepan en que mes do outono serán.

Se de verdade se adiantan as eleccións autonómicas será a enésima proba do pouco que lles interesa Galiza a populares e cocenses. Porque esta claro que o único motivo para o adianto é mera mente electoral: aproveitar un PsdG tocado pola desfeita xeral do PSOE e afundir definitivamente un BNG que seguramente continuara o seu proceso de descomposición interna mentres os medios intensifican o seu acoso. Co cal o quid da cuestión non é revalidar a maioría absoluta que esta asegurada con Mariano na Moncloa senón varrer calquera tipo de oposición e converterse no PRI.

En fin, con isto remato a anotación e tamén uns meses de publicacións habituais. Agora por motivos  diversos véxome na obriga de adiantar a pausa do Nadal. Se Deus quere e San Patricio axuda voltaremos o 10 de Xaneiro. Polo tanto BO NADAL E FELIZ ANINOVO!

Tamén en Galizauberalles

mércores, 16 de novembro de 2011

Avisos varios

Comezo con Converxencia XXI e o seu acto final de campaña:
"Queremos convidarte o vindeiro venres 18 de novembro ao mitin de peche de campaña de Converxencia XXI en Vigo.

O evento celebrarase na Sala Monterei do Hotel Tres Luces ás 21 horas. O Hotel Tres Luces fica na rúa Cuba, 19 da cidade olívica. (http://www.hotel3luces.com/vigohotel/esp/ubicacion.htm )

No mitin intervirán: Carlos Estévez como Candidato ao Senado por Pontevedra, Anxo Lodeiro Mella Cabeza de lista de Converxencia XXI ao Congreso dos Deputados por Pontevedra e Carlos Vázquez Padín como Secretario Xeral de Converxencia XXI. O acto estará presentado polo Coordenador electoral e Secretario de Finanzas Antonio Pérez González.

Non perdas esta oportunidade de coñecer aos candidatos e as Novas Ideas de Converxencia XXI!

Un saúdo,

A executiva nacional"

David Peón, tamén coñecido como  "Caralladas" e autor do blogue nosquedaportugal.blogspot.com informa do seguinte:
"Preséntovos a miña nova web personal: www.dpeon.com .

Unha web desde a que partillarei opinións, artigos divulgativos de economía e finanzas, documentación dos meus traballos para uso público, etc. E, como web personal que é, tamén haberá espazo para compartir inquedanzas,afeccións, ou calquer outra cousa que pague a pena. Só podo desexar que a vos tamén volo pareza!

Vémonos na rede!!"


O terceiro aviso é sobre o video no que os traballadores da TVG avisan sobre como vai quedar a canle coa nova lei:


http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=GnGr7dYK6bA

E remato co celebre video sobre a lingua e o pan de cea (ata se dignaron sacalo na TVG para mostrar como "El señor de las habichuelas" promociona o galego): 










Tamén en Galizauberalles

venres, 11 de novembro de 2011

Esperanza e culpables

Na teoría o sistema democrático basease nos seguintes alicerces: liberdade de elección, activa e pasiva, e capacidade racional do elector para non deixarse levar polos seus sentimentos. Isto último non sempre é así. Motivo polo cal desde a antigüidade se alerta do perigo da demagoxia e das eleccións irracionais. Neste momento atopámonos ante unha situación tan grave que a racionalidade vai saltar pola fiestra e deixar paso os sentimentos e as emocións.
Sentimentos e emocións que forman parte dos mecanismos de supervivencia do ser humano. En concreto agora mesmo o que vai primar no momento de ir a votar o día 20 van ser a esperanza e a existencia dun culpable que cargue coas culpas.
A esperanza esta representada polo PP. Da igual o que fagan os seus gobernos autonómicos ou que se supoña que van facer. A meirande parte da xente vaille votar pola sinxela razón de que precisan ter esperanza. Co PSOE non se pode seguir e vaise probar co PP a ver se as cousas melloran. O mito de 1996 xoga a favor desta esperanza. As cousas estaban mal e a partir de aí chegou o traballo e os bos tempos. De nada serve dicir que a situación económica é radicalmente distinta ou que xa non existen empresas publicas que vender por millóns, nin control dos tipos de cambio …
O culpable por suposto debe resultar crible e concordar co que pensa inconscientemente unha parte da poboación para que esta tire dos demais. Neste caso os culpables están claros: Zapatero e o PSOE, os funcionarios e as autonomías.
Tentar romper este razoamento irracional de esperanza e culpables e case imposible pois obrigaría a xente a facerse moitas preguntas e o que peor a obter desagradables respostas. Con estes vimbios o triunfo do PP é practimente imposible de deter. Hai algo peor? Si, vaise disparar o cartucho da esperanza. E como non funcione xa so quedara a carraxe. E todos sabemos a onde leva iso.


Tamén en Galizauberalles

mércores, 9 de novembro de 2011

Da censura e de Converxencia XXI

Un amable lector informa do seguinte:

"Hoxe [referíase o día 5] aparece no diario El Pais esta noticia

http://www.elpais.com/articulo/Galicia/CC/OO/acusa/Educacion/bloquear/centros/acceso/blogs/criticos/gestion/elpepuespgal/20111105elpgal_15/Tes

Seguindo o fío podedes ver os seguintes blogs para facervos unha idea do que está pasando... Cando todos teñamos a boca pechada, ¿quen berrará por nós?

http://davidov3.blogia.com/temas/tramppas-de-la-xunta.php

http://www.blogoteca.com/nlcampolongo/index.php?cod=105477

http://iesounonies.wordpress.com/2011/10/28/directores-pelotudos-e-inspectores-ociosos-3/#blgtk08#tores-pelotudos-e-inspectores-ociosos-3/

Saúdos a todos"


Por outra banda desde Converxencia XXI informan de: 


Rematados os avisos unha puntualización final. Eu estou tendo problemas para acceder o apartado de publicación dos blogues. O caso máis grave foi onte que blogger non me deixou publicar e blogaliza non me deixou (segue sen deixarme) modificar a anotación. A priori supuxen que sería un problema das plataformas. Raro que as dúas fallasen a un tempo porén igual non é cousa delas. E iso que por aquí so pasan catro persoas contandome a min.  Sana paranoia miña?



martes, 8 de novembro de 2011

venres, 4 de novembro de 2011

Escenarios de pesadelo

Comezou a campaña electoral. O resultado a estas alturas parece cantado. Porén aquí van algúns escenarios posibles. Todos eles de pesadelo.
-          UpyD decisiva. Xa sexa como complemento dunha maioría absoluta ou dunha reforma constitucional.
-          Maioría absoluta do PP con 210 deputados. Con esa cifra podería reformar a Constitución ao seu antollo sen precisar a ninguén máis.
-          Goberno de Gran Coalición de feito ou de dereito. Por un milagre final o PSOE consegue un empate técnico e vaise a un goberno de Gran Coalición. Ou ben tras o esfondamento decisivo do mesmo deciden apoiar o PP en todo por “responsabilidad y patriotismo”
-          Vitoria do PSOE. Por un milagre aínda máis grande co anterior o PSOE consegue gañar as eleccións. Obviamente en minoría como ata agora co que sería unha repetición aumentada das dúas últimas lexislaturas. Ou ao final acabando na opción anterior.
Cal sería a única opción non pesadelesca? Un triunfo en minoría do PP onde as forzas necesarias para a formación de maiorías fosen o PNV e CiU. Ao fin todo vai dar igual. E imos ir a unha maioría absoluta e punto.


xoves, 3 de novembro de 2011

Tempos Novos, Praza Pública e Converxencia XXI

Fai máis dun ano que Tempos Novos pechará a súa páxina web. Agora reabrea renovada. Podedes vela aquí. E aquí podedes contactar para entre outras cousas subscribirbos a edición en papel e que non morra.

Xa que falamos de medios de comunicación en galego pasamos a dar nova do intento dun por nacer. Filipe Díaz e Manuel Barreiro tentan botar a andar un xornal dixital. Aquí tedes toda a información.



Por último e para rematar coa folla de avisos desde Converxencia XXI din o seguinte:



"Converxencia XXI encara o seu primeiro reto nuns comicios estatais cara as Eleccións Xerais do 20 de novembro. O traballo levado a cabo por simpatizantes e afiliados de Converxencia XXI foi intenso e acadamos un 40% máis dos apoios que precisabamos en toda Galicia. En total, máis de 4000 galegos e galegas avalaron o proxecto de Converxencia XXI para ser a alternativa galega e de centro a representalos na Carrera de San Jerónimo os próximos catro anos. Neste link podes atopar a información relativa a este Fito na breve historia do noso partido

Con este motivo, e para manter aos simpatizantes de Converxencia XXI informados das actividades do partido, iniciamos con este os envíos de newsletters periódicas. Por unha banda, podes atopar no seguinte link as propostas progamáticas de Converxencia XXI, tamén te convidamos a coñecer aos nosos cabezas de listas ao congreso así como as nosas candidaturas completas ás cortes xerais do estado.



Así mesmo, convidámoste a ollar o noso decálogo programático “Dez razóns para apoiar a Converxencia XXI” se estás de acordo con nós, sentiríamonos honrados de que compartas esta información cos teus coñecidos, temos por diante un dos máis importantes retos de Converxencia e contamos contigo para acadar un moi bo resultado nos devanditos comicios.











xoves, 27 de outubro de 2011

24 de 30

A semana pasado o día 20, cumpríronse 30 anos das primeiras eleccións autonómicas. Como no caso da conmemoración do Estatuto, pasóuseme a data. E tamén como no caso xa mencionado hai pouco que celebrar. Dos últimos 30 anos, 24 corresponden a gobernos populares. Como dixo Esperanza Aguirre referíndose o PSOE no caso español : hai que preguntarse por que e ter en conta que o estado do país ten como responsable o devandito partido (o PSOE en España o PP aquí). Algún dirá que seguindo co razoamento haberá que darlle as grazas polo que hai de bo. Certo para os dous únicos gobernos populares que fixeron algo máis que caciquear: os dous primeiros mandatos de Fraga. Por outra banda sen negar que os gobernos non fan milagres, e que o que nos pasa é culpa nosa nun 50%, hai que recoñecer que se eramos os últimos en desenvolvemento seguimos a selo. O PP algo terá que ver.

Tamén en Galizauberalles

martes, 25 de outubro de 2011

Da Asemblea

Do 17 o 18 de Novembro de 1917 as Irmandades da Fala reunironse en Lugo na Asambleia nazonalista de Lugo.  Se compartes o que eles dixeron; xa sabes a quen votar:



Tamén en Galizauberalles

venres, 21 de outubro de 2011

RUB-AL-KAABA

Este verán, tras a convocatoria das eleccións xerais, houbo un breve momento no que en Intereconomía deixaron de lado os insultos e falaron do futuro. Dedicáronse a pormenorizar todo o que ao seu xuízo debería ocorrer para que España volva a ser o que foi. Nese breve intre sen insultos falaron de Rajoy e de Rubalcaba. Do primeiro dixeron o que a dereita leva dicindo desde o 2004: fáltalle carácter e non se fían de que faga o que hai que facer. Do segundo falaron moito máis tempo.

Obviamente o comezo das súas disquisicións sobre Rubalcaba xirou sobre o seu aspecto malvado: sospeitaban dun pacto con ETA ou dunha manobra estilo 11-M. Lembremos que para eles quen puxo as bombas nos tres foi o propio Rubalcaba disfrazado cunha melena. Agora ben, o interesante comezou unha pasados os dous minutos de rigor concedidos a conspiranoia. Durante cerca dunha hora analizaron as virtudes de Rubalcaba que é un bo candidato socialista e para España se non se deixa vencer polo lado escuro. Esquizofrenia? Menos da que parece. Os seus argumentos coinciden grosso modo coa miña análise así que aquí vai unha mestura de ambos.

Rubalcaba foi convertido en candidato non so para evitar o estado de disgregación do PSOE ante a debilidade de Zapatero, a desfeita das municipais e a previsible desfeita maiúscula das xerais. Non so é de feito as razóns citadas son unha mera cortina de fume para o verdadeiramente importante: o triunfo definitivo da ala xacobina (española en termos intereconomicos) fronte os elementos federais superviventes (separatistas en termos intereconomicos). Rubalcaba pertence a vella garda, o felipismo ou como lle queramos chamar. Lembremos as declaracións de Guerra, Bono, ou Paco Vázquez sobre o estado autonómica e as linguas diferentes o castelán. Lembremos o estatuto da aldraxe tirado a dúo pola UCD e o PSOE. Lembremos a LOAPA de Gonzalez… Zapatero por necesidade ou convicción representaba a corrente contraria de aí que desde o mesmo ano 2000 lle medraran os ananos por todas partes. En resumo a función de Rubalcaba comeza o 21 de Novembro cortando as cabezas federais/separatistas e apoiando en virtude da razón de Estado tódolos recortes/modificacións do estado autonómico e da Constitución que fagan falla. Por exemplo esa aquiescencia a debater sobre a redución do número de deputados a 300. Claro que todo isto ten un inconveniente: precisa ter un resultado que lle salve a cara para non ser varrido polas consecuencias da desfeita do 20-N. Os intereconomicos confiaban no seu bo facer para elo, ou se non era posible que se esfondase de todo porque moito mellor que un PSOE xacobino é un PSOE inexistente.


Arriba o malvado Rub -al Kaaba fai uso do poder do lado escuro


O dito anteriormente pode ser identificado coa paranoia deles e mais a miña. Porén a medida que se achegan as eleccións as voces que din que o verdadeiro traballo de Rubalcaba comeza o 21-N poñendo orde no PSOE aumentan. Como o mesmo tempo o esfondamento do PSOE nas enquisas non recunca senón que se agranda a preocupación dos “opinadores “ profesionais polo PSOE aumenta. E con estas chegamos o debate, en realidade dous monólogos fronte a fronte se se repite a formula do 2008. Rajoy non o precisa para nada. De feito é unha parvada que acepte. Porén se o que quere é evitar o esfondamento total do PSOE como din algúns todo cobra sentido. Un só debate ao comezo da campaña por mal que lle saia non pode cambiar o resultado final das eleccións. Pode, e supoño que por aí van os tiros, darlle aire a Rubalcaba. Con moita sorte para mellorar o seu resultado.



En calquera caso o único claro é que moi poucas cousas van sobrevivir a desfeita do 20N.



Nota final: pasado ese momento de cordialidade Intereconomía creou o nome de Rub-al Kaaba para dirixirse o candidato socialista. Un dobre xogo de palabras relacionado tanto coa presunta orixe árabe do apelido como polo feito ser el o que, mochila o lombo, puxo as bombas nos trens botándolle a culpa o terrorismo islamita. Tamén comezaron a buscar relacións de todo quisque con el. Así apareceron familiares cántabros del que eran gatoadictos etc. Por certo nesta teima de buscar relacións con el eu tamén podo xogar. Resulta que o tratante de gando que lle vendía as vacas a me avó tamén llas vendía o avó de Rubalcaba. Unha gran persoa, o avó, non este. Segundo me dixo o devandito tratante.



ADDENDA: non ten relación porén é importante dicilo. Non esperaron a fin de ano. Xornal xa non esta na rede, non queda nada del. Por suposto da Nosa Terra tampouco.







mércores, 19 de outubro de 2011

Converxencia XXI nas xerais e Liga estudiantil

Hoxe dous anuncios:
- Converxencia XXI logrou os avais necesarios para presentar lista as xerais nas catro provincias.
- Samuel, novo lector deste pequeno recuncho, informa do seguinte:
"Mirando nos enlaces vin que tiñas
un aos "CAF" (inexistente agora) que remite ós Comités. Bon, aquí che
paso un enlace do sindicato estudantil maioritario do ensino
universitario Galego. http://ligaestudantilgalega.info/
Así, brevemente: Somos un sindicato estudantil escindidos de comités
de raigame nacional-soberanista de esquerda reformadora."

Como aclaración sobre os enlaces direi que xa sei que hai moitos rotos. Porén quedan así como unha foto fixa dun momento, setembro de 2009, no que a actividade da internet fronte a desfeita de "El Señor de las Habichuelas" alcnazou o seu máximo. Desde enton moitos quedaron no camiño por unha causa ou outra.

Para calquera cousa lembro o enderezo de contacto do blogue: galizaprimeiro@gmail.com
Tamén en Galizauberalles

martes, 18 de outubro de 2011

Voto útil

Tendo en conta estes egrexios representantes do PSOE















QUE NON TE ENGANEN CO VOTO ÚTIL
Xa sabes cal é o útil, vota:






Tamén en Galizauberalles

venres, 14 de outubro de 2011

Consecuencias


A desfeita das Caixas e a fusión – absorción do Pastor van ter unha serie de consecuencias económicas e políticas que xa se poden albiscar no horizonte pese a teima dos medios por botar por fóra falando das indemnizacións, do malo será, de que estamos gafados etc.
- Desde o punto de vista económico está claro que as novas entidades van reducir plantilla co que se van perder postos de traballo con todas as consecuencias que iso supón. Así mesmo van pagar os seus impostor na nova sede: Madrid como non. A obra social vai desaparecer, e se ben nunca se caracterizou por facer moito pola cultura galega está claro que agora nada. Por outra banda calquera proxecto que non estea claramente imbricado nos parámetros madrileños en tódolos sentidos, incluídos os mentais, xa pode ir aforrando o esforzo de ir petar a porta das novas e fantabulosas entidades.
-Desde o punto de vista política as consecuencias están relacionadas co anterior. Non me refiro o custo político para Feijoo do que fala algun iluminado de “El País”. Xa esta debuxando a prensa afín un escenario no que as culpas caen sobre a maldade de ZP e dos mercados mentres “El Señor de las Habichuelas” aparece como un martir que loitou na medida das súas posibilidades contra a conxura dos señores das tebras. Refírome a que hoxe en día as campañas electorais custan cartos. Nese senso os distintos partidos piden créditos as diversas entidades. No caso galego o BNG tiña créditos coas dúas caixas. Esta claro que agora tanto o BNG como calquera outro partido que poida xurdir vai ter difícil senón imposible o acceso o crédito para organizar a súa campaña. Iso combinado coa desaparición dos medios menos comprometidos coa causa contraria a nosa implica un devalo seguro electoralmente.
Por último únome o coro de voces que pide nunha intervención do noso guía supremo que nos ten orfos da súa sabedoría. Por favor, Fale!

martes, 11 de outubro de 2011

A ver se aprenden algo


" Las autonomías, de la Constitución del 78, sólo han servido para inventarse lenguas, banderas e himnos que separan a los ESPAÑOLES"
Un Gatoadicto.

- Século IX,  nacemento oral da lingua galega, para o nacemento da escrita:

1. O sirventés Ora faz ost'o senhor de Navarra de Johan Soarez de Pávia,
criticando a invasión por parte do rei Sancho de Navarra de Aragón en 1196,
aproveitando que o seu rei estaba fóra. (Michaelis dátaa en 1213)
2. Ai eu, coitada como vivo en gran cuidado, atribuída a Sancho I de Portugal (r.
Fins do XII). É moi simple e sinxela
3. A Cantiga da Guarvaia, datada en 1189 ou 1198. Dedicada á amante de Sancho I
de Portugal e atribuída a Pai Soares de Taveirós







Xa sabes que facer, vota!




venres, 7 de outubro de 2011

Manda Carallo coas Caixas e a puta Coz!

Ao final quedamos sen caixas tal é como estaba previsto. A Coz obviamente non so non protestou senon que capitanea con entusiasmo a cortina de fume das pensións dos seus directivos. ( O cal non quere dicir que estas non sexas indignantes e inxustas) Por outro lado parece ser que pese a recibir cartos a esgalla da Xunta a Coz ten problemas económicos coma todos os medios. Vale, coma todos non. Comeza a campaña electoral e seguro que lle van caer moitos carto máis da Xunta. De momento xa volveu a acelerar o ventilador para espallar merda sobre o BNG e a competir en nivel de insultos contra ZP con El Mundo. Ao final a Coz vai morrer de éxito: cando sexa indistinguible del Mundo ou La Razón para que a van mercar os seus lectores? Mellor mercar os orixinais que non unha imitación de provincias. Madrid e España ante todo!

Remato cunha selección de artigos que tratan os dous temas en extenso e mellor ca min.

SOBRE AS CAIXAS

SOBRE A PUTA COZ



















tamén en Galizauberalles

venres, 30 de setembro de 2011

525 anos de Doma e Castración

O venres da semana pasada pechaba A Nosa Terra. Escolleu un bo mes para tal feito pois este mes de setembro cumprironse 525 anos do proceso de Doma e Castración do reino de Galiza. Precisamente debido a iso os rapaces de Seioque pecharon o seu blogue por ter cumprido a súa labor de lembrarnos semellante aldraxe. En honor os compañeiros de Seioque reproduzo aquí os feitos tal e como eles os contaron. Outro día xa puntualizarei en profundidade o proceso en si. 

GUERRA COM CASTELA (1475-1486) E SUBMETIMENTO DE GALIZA.

1475
À morte de Herinque III de Galiza e IV de Castela (1474) é proclamado rei de Galiza dom Afonso V de Portugal em Tui, Baiona, Vigo, Redondela e Ponte Vedra, apoiado por Pedro Madruga.

1476
Tira-se-lhe ao reino de Galiza o direito de votar nas Cortes. No seu lugar votara Samora.

1479
Tratado de paz entre Portugal e Castela. Isabel a Católica, irmá de Henrique III é aceite por Portugal como rainha de Galiza, em prejuízo da filha do rei, dona Joana, casada com Afonso V de Portugal. Os galegos ficam sós contra Castela.

1480
Galiza é ocupada militarmente pola “Santa Hermandad”, corpo dependente da rainha de Castela.
O Real Conselho (de Castela) atribui-se o poder para nomear os escrivaos na Galiza. Isto provocará que para ser escrivao haja que saber castelhano.
A rainha de Castela nomeia um governador, Fernando de Acunha, e um corregedor (justiça maior), Garcia López de Chinchilla, ambos castelhanos, com poderes absolutos sobre a Galiza.

1482
O sistema de medidas castelhano é imposto em Galiza: a libra de Ávila e a medida de Toledo.

1483
Cai o Marechal Pardo de Cela na sua fortaleza da Frouxeira.

1485
Cai Saavedra no seu castelo de Cal da Loba em Cospeito.

1486
Cai a última praça galega que resistia a Castela: Ponferrada, defendida por Rodrigo de Castro, conde de Lemos.
Morre em Castela em estranhas circunstáncias Pedro Madruga.
A rainha de Castela visita Galiza em outono.
Os concelhos som “vendidos” a regedores perpétuos.
Os nobres galegos som obrigados a ir à guerra de Granada ou ao exílio, incluídos os que se venderam a Castela.
Santiago deixa de ser patrom de Galiza.

1480-1486
Galiza é dividida em cinco províncias por Castela.

1493
Som proibidas as reunions de muitos indivíduos e as que fossem de mais de um dia, com o fim de evitar conspiraçons contra Castela.

1500
Som proibidas as ligas, confederaçons e bandos, e acudir ao chamamento dos nobres.

1483-1540
A igreja galega com todos os seus mosteiros perde a autonomia e passa a depender das ordens religiosas castelhanas. Isto terá duas consequências principais: a evasom de capitais e a imposiçom do espanhol como língua litúrgica.

1562
A Inquisiçom Castelhana é introduzida em Galiza.





Tamén en Galizauberalles

mércores, 28 de setembro de 2011

Vivir o galego, vivir en galego

VIVIR O GALEGO, VIVIR EN GALEGO: COMPROMISO CIDADÁN POLA LINGUA

Como cidadán galego, como cidadá galega, comprométome publicamente a:
  1. Usar o galego en todas as conversas nas que tome parte, sen mudar de lingua a menos que o interlocutor non a entenda. 
  2. Educar e falar sempre cos nenos e as nenas en galego, promovendo o orgullo da nosa lingua e a tolerancia a respecto doutras. 
  3. Apoiar na medida das miñas posibilidades –como lector(a), espectador(a), oínte, colaborador(a), subscritor(a), accionista...– os medios de comunicación que empregan e defenden o uso do galego. 
  4. Non consumir medios de comunicación que teñen unha liña editorial agresiva cara ao galego.
  5. Mercar un libro en galego e asistir a unha representación teatral en galego polo menos unha vez ao mes e ir ao cine sempre que se exhiba unha película en galego. 
  6. Esixir o atendemento en galego, oralmente e por escrito, por parte de todas as administracións públicas (concellos, deputacións, Xunta, goberno do Estado, Xustiza) e das corporacións prestadoras de servizos ao público que operan na nosa terra.
  7. Consumir preferentemente nos comercios e superficies comerciais que teñen unha actitude positiva co galego, evitando mercar productos e/ou servizos de empresas belixerantes contra o galego. 
  8. Combater as discriminacións por razón de lingua, expresándome sempre con firmeza e cortesía. 
  9. Denunciar a actitude dos poderes públicos e privados que promoven agresións contra o galego e negarme a calquera complicidade coas persoas que as executan. 
  10. Apoiar as asociacións, forzas sindicais e políticas que usan e defenden a lingua e a cultura galegas.
Todos estes compromisos resúmense en dous: apoiar activamente todas as iniciativas cidadás e empresariais comprometidas coa lingua galega; e non ser cómplice de quen a ataca, despreza, ignora e/ou minusvalora.


venres, 23 de setembro de 2011

Debemos chorar por Xornal de Galicia?


Se en Galiza hai un medio de comunicación que resultou  polémico desde a súa fundación ese foi Xornal de Galicia. A verdade é que o proxecto pode considerarse como o mellor exemplo do que non hai que facer a hora de montar un medio de comunicación "galeguista" por dicilo dalgún xeito. Desde o comezo foi incapaz non só de disipar as dubidas sobre a súa orixe senón de satisfacer a aqueles que, coma min, puxeramos moitas esperanzas nel. A verdade eu perdín o interese nel moito antes de que se oficializase o cambio de liña editorial, máis ca nada porque eu noteilla moito antes. Un Xornal así e que ademais reducía a presenza do galego de pouco servía excepto para manter entretido en algo a Don Santiago e tentar crear a falacia de que o PSdG é un partido galeguista. Por iso podo dicir que o seu peche, tamén na rede, tras facelo no papel non me alegra porén tampouco vou chorar por el. Que nos debe quedar de Xornal? Para algúns pode que sexa a lembranza do que puido ser e non foi. Para min un montón de aprendizaxes útiles para cando alguén decida crear un xornal galego, en galego e nacionalista, de verdade. Xa sei que o 99,9% da poboación pensa que iso é imposible. Eu estou no 0,01% que pensa que é posible. Diso falarei outro día, se me lembro.


Por outra banda déixovos información sobre a folga do 21 e o vídeo de Rajoy no que se te fixabas aparecía a estreleira.





















Tamén en Galizauberalles

xoves, 22 de setembro de 2011

Avais Eleccions Xerais para Converxencia XXI

Onte estiven de folga polos recortes no ensino público de aí que os avisos saian hoxe. Sen máis cedo a palabra a Converxencia XXI.

" Estima@ amig@,



Como xa estaredes informados o congreso dos deputados co voto favorable de PP e PSOE (nisto si que coinciden) introduciu recentemente unha modificación na LOREX (Lei Organica de Réxime Electoral Xeral) no seu artigo 169.3 que exixe so para os partidos que non temos representación nas cortes os avais do 0,1% do censo de cada provincia ou circunscripción, é por este motivo que a Executiva de Converxencia XXI decidiu aderirse a unha web na que se recollen os datos de persoas dispostas a avalarnos que serian contactadas con posterioridade para formalizar ese aval, é importante reseñar que os datos daqueles que aceptedes avalarnos quedan protexidos pola lei de protección de datos e que o feito de avalar a Converxencia XXI non vos obriga a votarnos posteriormente, avalarnos é en realidade unha opción en prol do pluralismo que a desprestixiada partitocracia de PP e PSOE quere evitar.



Podes avalarnos neste vínculo se estas censado na Coruña http://www.yoavalo.org/aval/C.XXI/15



Podes facelo aquí se estas censado en Pontevedra http://www.yoavalo.org/aval/C.XXI/36



Aquí se estas censado en Lugo http://www.yoavalo.org/aval/C.XXI/27



E aquí se estiveres censado en Ourense http://www.yoavalo.org/aval/C.XXI/32



Pedimos tamén a tua axuda para divulgar aos teus contactos persoais esta campaña de recollida de avais. Moitas grazas pola vosa axuda, manteremosvos informados.



Saudos converxentes"





Aclaración: avalar un partido non implica ter que votar por el, nin afiliarse, nin calquera outra cousa. É un simple requisito legal, e como é obvio só se pode avalar un partido. Por outra banda lembro o correo do blogue por se alguen quere envíar algo: galizaprimeiro@gmail.com






martes, 20 de setembro de 2011

Ideológos e programas ocultos

Onte Rajoy deu imaxe de "centrista" mentres Esperanza dixo o que realmente pensan. Parece mentira que a estas alturas aínda haxa quen non sepa quen é o ideológo do PP e cal o seu programa: oculto ou non. Para os despistados aquí vai o ideológo.

Aquí o programa:




E aquí a nosa única esperanza:




  
Despois non digas que non sabías a quen votar.


Tamén en Galizauberalles







venres, 16 de setembro de 2011

Do Códice e a Ledicia de Don Santiago

O roubo do Códice Calixtino este verán serve como metáfora perfecta da disolución de Galiza. O Calixtino foi redactado na era compostelá cando a cidade do apóstolo era o centro dunha Galiza que a falta dun termo mellor podemos chamar consciente de si mesma e dos seus intereses. Hoxe na que a aspiración única é ir tirando e ser mais español ca ninguén, sen importar o que custe nin que non se obteña beneficio ningún no proceso, van e rouban o Códice. Que mellor metáfora do que acontece! Cando eramos nós mesmos redactase unha guía de cómo chegar ata aquí. Agora que non somos nada róubana.





Por outra banda Don Santiago dono e señor de La Coz y de Galicia debe estar ledo coma un pícaro cando lle din que non hai clase. Este verán desapareceron Galicia Hoxe e Xornal co que o galego desapareceu dos kioscos. O “Señor de las habichuelas” sigue afogando o galego canto pode e dándolle cartos a La Coz e no horizonte aparece Rajoy como aniquilador do estado das autonomías e defensor do “acosado castellano”. Don Santiago ten motivos para estar ledo.



En fin parece que non queda esperanza ningunha. Eu así o creo. Poren pódeme a faceta de historiador: alguén terá que contar como acaba todo. Ou noutras palabras: estamos de volta!


martes, 28 de xuño de 2011

600.000 funcionarios, o peche de Galicia Hoxe e despedida


Agora que a marea azul avanza cara a consumación dos tempo retomei a lectura de "El Mundo" e da columna de Don Federico. Durante os anos de universidade era o xornal que primeiro lía. Seguiu sendo así ata outubro de 2004, cando ata o meu peculiar sentido do humor dixo basta, ao non aturar a enésima reviravolta da teoría de que o 11M era cousa de Rubalcaba e uns amigos.

Voltei a "El Mundo" para ir preparándome para o que ben. E xa que leo semellante cousa, algo saco en limpo. Ultimamente andan moi entretidos co seguinte argumento: en 1977 había 600.000 funcionarios, en 2011 3.200.000. Todo culpa das autonomías, porque a administración xeral do estado ten 600.000 funcionarios. Menten? Por suposto.

Para comezar meten no mesmo saco tódolos tipos de empregados públicos: funcionarios, persoal laboral, asesores, traballadores dos chiringuitos, policías, gardas civís, soldados.... e din que todos son funcionarios.

En segundo lugar voltemos a 1977. Había 600.000 funcionarios, certo. Porén non os escandaliza que unha administración que debería ser mínima coma a central siga tendo os mesmos funcionarios? Non porque todo esta mellor en Madrid. Por outro lado se empregamos a mesma falacia que en 2011 habería que incorporar policías, gardas civís, persoal dos organismos autónomos e os 700.000 traballadores dos distintos órganos do "El Movimiento Nacional" que foron incorporados entre o 76 e 78 a administración do estado como parte da transición. Vemos que os números medran que da gusto.

En terceiro e derradeiro lugar a maior parte dos empregados públicos son traballadores dos distintos servizos de saúde e educativos. Son moitos máis ca en 1977 porque agora a sanidade si cubre a todo o mundo, e educación aumentou o período de escolarización obrigatoria e si inclúe a todo o mundo. En 1977 por poñer un exemplo os integrantes do Réxime agrario da seguridade social non estaban incluídos no sistema de saúde. O devandito réxime só daba dereito a unha pensión os 65 anos. Da educación mellor non falamos.


O obxectivo final esta claro: privatizar. Todo dentro dunha campaña de linchamento publico o estilo da dos controladores para que cando chegue o momento sexan os "malvados funcionarios" os culpables de todo.






Remato con dous apuntes: hoxe é 28 de Xuño, aniversario do Estatuto do 36, e hoxe pecha Galicia Hoxe. (1,2,3)No acto da semana pasada preguntabámonos a quen lle tocaría caer este ano, despois do Xullo negro do ano anterior. Por desgraza xa temos resposta.


En fin aquí remata o curso. Se Deus quere e San Patricio axuda vémonos o 16 de Setembro. Moito me temo que teremos novas desfeitas das que falar.


Tamén en Galizauberalles

venres, 24 de xuño de 2011

Sen imposicións, sen ofender a ninguén

O martes pasado asistín a un acto do Modelo Burela. Fun invitado por Bernardo Penabade co motivo do peche das actividades do proxecto para este curso. Este ano o foco de atención estaba centrado na Sanidade un dos abondosos eidos que se resiste a presenza normal do galego. Un dos eventos realizados durante o acto foi a proxección dun documental, dispoñible proximamente na rede, sobre as persoas que tentan levar o galego o Hospital da Costa, sito en Burela. Son pingas de auga nun oceano de castelanismo militante. Porén non vou flaar diso senon das verbas mais repetidas non so no documental senon no propio acto: sen imposicións, sen ofender a ninguén. Verbas repetidas cada vez que se falaba, e perdon pola redundancia, de falar galego ou usalo na escrita. Chocoume bastante, non porque non saiba que moitos cren no da imposición no do galego nin porque non saiba que moitos aínda se ofenden se escoitan falar en galego. Chocoume porque se un plan tan "branco" como o Modelo Burela debe facer expresión manifesta de non impoñer é que xa non hai remedio. Do mesmo xeito chocoume o de deixar de falar galego se o outro se ofende. Porque así non hai remedio. En fin parece que todo segue o seu lento camiño cara a extinción. Porque mal imos se aceptamos o da imposición e peor se lle facemos caso os que se ofenden por oir unha lingua distinta a de Lope, insigne poeta que xa o deixou todo claro: "Antes puto que gallego".

Para rematar recomendo ler isto que da outra imaxe do mesmo.





Tamén en Galizauberalles

venres, 17 de xuño de 2011

There can be only one: Quen?

A canle de Unidad Editorial, propietaria de El Mundo, Veo7 vai ser reestruturada debido os problemas financeiros. Isto sumase a desaparición da canle de Prisa, CNN+ o 28 de Decembro pasado.
E que conclusións podemos sacar disto? Dúas, unha económica e outra política.
  • No primeiro caso pode parecer hasta divertido ver como das malas novas de Prisa nos enteramos polo Mundo e das de Unidad Editorial por el País. En calquera caso o problema de fondo é que os grandes medios de comunicación de España están todos en pésima situación económica. As debedas son millonarias e o seu modelo de negocio constitue unha fuxida cara adiante a ver que pasa. Neste senso o primeiro en "caer" foi Prisa. Acuciada polas debedas e resentida con Mediapro e o goberno acabou vendendo o negocia televisivo en aberto, Cuatro, a Telecinco. E ampliando capital cun fondo de inversión estranxeiro que a partir do ano vindeiro dira como queda na practica a liña editorial (promesas de seguir sendo de centro-esquerda a parte). Unidad Editorial capea a crise porque pertence a un grupo italiano, quen o fartarse de perdas deu orde de meter man en Veo7.
    Vocento non vai moito mellor e de feito a súa canle La10 xa reduciu programación. E Intereconomía ven de pedir axuda os seus espectadores, mentres Mario Conde pensa se invertir ou non. En definitiva como o ladrillo a televisión foi un dos campos da especulación que teoricamente ía rematar nun negocio millonario coa TDT e na practica quedou como estaba: endeudado e pendente dos ventos políticos agás Telecinco que converte en ouro todo o que toca.

  • Desde o punto de vista politico o mal estado económico dos membros do TDT Party so vai acentuar a sáu verborrea. A fin de contas se La10, ten un 0,4% de audiencia, Veo7 un 0,9% e 13TV un 0,3%... Intereconomía ten 1,6% cunha media de espectadores en "El Gato al agua" de 450.000. Polo tanto seguiran erre que erre coas súas teimas. De feito o da desaparición/privatización das canles autonómicas responde non so a ideoloxía senon tamén a necesidade: se estas se privatizan non so a publicidade caera nas súas mans senon as mesmas canles. A presión ira en aumento para conseguir favores politicos do mesmo xeito que Prisa e Mediapro loitaron polos favores do PSOE. Ao fin, co Rubalcabato, gañou Prisa. Por certo esta victoria puxo en apuros a La Sexta que probablemente acabe en mans de Antena3, propiedade de Planeta tamén dona de La Razón. Co cal deixando a un lado que o mellor é xestionar a través da internet o que un ve, o quid é: se todalas canles de televisión acaban en mans da dereita, hai posibilidade de gañarlle unhas eleccións?

Non falei de Galiza porque aquí o único cambio respecto a situación xeral é o grupo de La COZ. E xa sabemos que esta non ten problemas económicos: a fin de contas son unha consellería máis e raro é o día que o DOG non lles de uns cartiños.

P:D: Co fin de ver como estaban antes as cousas non ven mal releer estas dúas anotacións anteriores: Envía SS e Cousas da TDT




mércores, 8 de xuño de 2011

Unha de anuncios e descargas

Primeiro de como se manipula a Avaliación de diagnostico, despois como se manipula a creación de novas prazas de FP e por último como de importante é a relixión.











E para compensar tanta desfeita tres sitios para descargar LEGALMENTE libros galegos:

http://galegobook.blogspot.com/

http://bvg.udc.es/


http://www.bivir.com/



Tamén en Galizauberalles

xoves, 26 de maio de 2011

Internet mal

Combinase o mal funcionamento do servidor do plan Abalar, que deixa sen coneexión a internet e sen telefono ó centro, cunha avería de telfonica. Como resultado, e dado que a conexión vai e ben en cuestión de segundos (isto é o terceiro intento de publicar). Permaneceremos inactivos ata o venres da semana que ben.

Esta vez o paron non é culpa miña.

martes, 24 de maio de 2011

Vai un, quedan dous!


Chegou e pasou o primeiro dos tres luns negros. Quedan dous. Neste podemos recorrer as obviedades de sempre: puido ser peor, a conxuntura ou que a cada quen lle guste máis... A verdade é que a hostia para o BNG foi gorda. En canto o PSOE todo marcha segundo o previsto. Desde o día seguinte das xerais de 2008 hai un ruxe-ruxe continuo nos medios que di que o PSOE camiña cara a súa disolución. O culpable e a solución disto é para uns que o PSOE se vendeu o separatismo e debe voltar a senda da Nación, ou sexa España, mentres que para outros é porque se volveu moi xacobino e debe ser máis federal. A verdade é que calquera o sabe. O único claro e que neste momento España é azul e camiña a ser SO AZUL.

Por outra agora que todos teiman en descubrir se influíu no resultado, ou non, Democracia Real Ya! eu reafírmome en que aínda é cedo para sabelo no senso de como afectou a esquerda. No caso da dereita esta claro que como tantas veces anteriores as acampadas déronlles o empurrón que precisaban: agora si que a esquerda esta dividida, agora si que hai que parar a revolución!

Remato cuns apuntamentos:
-         a dubida de quen é a cuarta forza, entendendo como tal unha e non voto en branco/nulo, decantouse a favor de esquerda unida. Hai que foderse!
-         A miña querida Converxencia XXI obtivo un concelleiro en Tui. Terá que demostrar se son un partido de verdade ou a enesima forza local.
-         Menos mal que esta Bildu. A única boa noticia do día.
-         Por último cando se analizan os resultados sempre se pensa na suba do PP. Poren se  se analizan mais polo miúdo vese que non sobe tanto senón que se esfondan os outros. Non teño os datos para toda Galiza poren pasáronme uns da Mariña que dan para reflexionar. Os datos aquí.



venres, 20 de maio de 2011

En vísperas do primeiro de tres luns negros

Un dos problemas que sempre presentan as eleccións autonómicas e municipais e que sempre son enfocadas como primeira ou segunda volta das xerais segundo coincida o clima político de cada momento. No caso de Galiza, que ten a capacidade de convocar eleccións autonómicas motu proprrio, a situación non cambia limitándose a trocar o concepto de volta das xerais polo das autonómicas. Isto leva a que as campañas electorais teñan sempre o foco posto en que vai ser o presidente do goberno central que no que ocorre realmente en cada lugar. Alomenos a nivel de prensa.

Estas eleccións constitúen o mellor exemplo do dito anteriormente. Os chamamentos para botar a Zapatero duns van acompañados dos de parar a dereita doutros. Curiosamente os ciclos de renovación das 13 autonomías de réxime común responden mimeticamente a estes plantexamentos tan aberrantes. Eu non entendo que terá que ver quen senta ou sentará o cu na Moncloa con que o vai sentar en Baleares por exemplo. Cousas de ser un malvado nacionalista, supoño.

Outra das cousas que implica esta campaña-volta das xerais é que as propostas máis importantes sempre son para cando se chegue a Moncloa ou que viran delas. Parece como se autonomías e concellos non pintasen nada. Bueno, na mentalidade do PP e da metade do PSOE que aspira a que Zapatero desapareza canto antes para liquidar o pouco de federalista que queda no partido así é. Os alcaldables son os únicos que as veces fan algunha proposta orixinal. Claro que as desta campaña son unha loita por ver quen di a verdade demagóxica mais grande: por exemplo esta promesa repetida por todos de que os impostos non van subir senón que baixaran, que a austeridade xa o amaña todo.

Aquí en Galiza as perspectivas non son mellores. Estamos entre dúas opcións lamentables:
  • que os bipartitos repitan e continúen nesa agonía eterna que so lle da folgos os socialista
  • que os Negreira, Porro, Conde Roa, Telmo Martín e compañía gañen e barran o pouco galego que queda nas cidades e consoliden o PP para sempre.

Por último alguén dira que debo falar dos de Democracia Real Ya. Teño pouco que dicir. Eu non vou ir de listo, como agora os xornalistas, dicindo que se vía vir. Eu non o vía. En que quedara todo e se vai influír nas eleccións? Non o sei. So espero que non se cumpra a norma histórica que se repite en España cada vez que sae unha mobilización deste tipo: a esquerda esfarelase, a dereita mobilizase aínda máis e gaña dun xeito ou doutro para anos e anos.

Para rematar déixovos co que parece o manual de campaña de PP, PSOE e algúns dos portavoces dos de Democracia Real Ya:
1. Principio de simplificación y del enemigo único. Adoptar una única idea, un único símbolo. Individualizar al adversario en un único enemigo.2. Principio del método de contagio. Reunir diversos adversarios en una sola categoría o individuo. Los adversarios han de constituirse en suma individualizada.3. Principio de la transposición. Cargar sobre el adversario los propios errores o defectos, respondiendo el ataque con el ataque. «Si no puedes negar las malas noticias, inventa otras que las distraigan».4. Principio de la exageración y desfiguración. Convertir cualquier anécdota, por pequeña que sea, en amenaza grave.5. Principio de la vulgarización. Toda propaganda debe ser popular, adaptando su nivel al menos inteligente de los individuos a los que va dirigida. Cuanto más grande sea la masa a convencer, más pequeño ha de ser el esfuerzo mental a realizar. La capacidad receptiva de las masas es limitada y su comprensión escasa; además, tienen gran facilidad para olvidar.6. Principio de orquestación. La propaganda debe limitarse a un número pequeño de ideas y repetirlas incansablemente, presentarlas una y otra vez desde diferentes perspectivas, pero siempre convergiendo sobre el mismo concepto. Sin fisuras ni dudas. De aquí viene también la famosa frase: «Si una mentira se repite suficientemente, acaba por convertirse en verdad».7. Principio de renovación. Hay que emitir constantemente informaciones y argumentos nuevos a un ritmo tal que, cuando el adversario responda, el público esté ya interesado en otra cosa. Las respuestas del adversario nunca han de poder contrarrestar el nivel creciente de acusaciones.8. Principio de la verosimilitud. Construir argumentos a partir de fuentes diversas, a través de los llamados globos sondas o de informaciones fragmentarias.9. Principio de la silenciación. Acallar las cuestiones sobre las que no se tienen argumentos y disimular las noticias que favorecen el adversario, también contraprogramando con la ayuda de medios de comunicación afines.10. Principio de la transfusión. Por regla general, la propaganda opera siempre a partir de un sustrato preexistente, ya sea una mitología nacional o un complejo de odios y prejuicios tradicionales. Se trata de difundir argumentos que puedan arraigar en actitudes primitivas.11. Principio de la unanimidad. Llegar a convencer a mucha gente de que piensa «como todo el mundo», creando una falsa impresión de unanimidad

Por
Joseph Goebbels (1897-1945), Ministro de Propaganda del gobierno de Adolf Hitler.




Tamén en Galizauberalles