venres, 21 de outubro de 2011

RUB-AL-KAABA

Este verán, tras a convocatoria das eleccións xerais, houbo un breve momento no que en Intereconomía deixaron de lado os insultos e falaron do futuro. Dedicáronse a pormenorizar todo o que ao seu xuízo debería ocorrer para que España volva a ser o que foi. Nese breve intre sen insultos falaron de Rajoy e de Rubalcaba. Do primeiro dixeron o que a dereita leva dicindo desde o 2004: fáltalle carácter e non se fían de que faga o que hai que facer. Do segundo falaron moito máis tempo.

Obviamente o comezo das súas disquisicións sobre Rubalcaba xirou sobre o seu aspecto malvado: sospeitaban dun pacto con ETA ou dunha manobra estilo 11-M. Lembremos que para eles quen puxo as bombas nos tres foi o propio Rubalcaba disfrazado cunha melena. Agora ben, o interesante comezou unha pasados os dous minutos de rigor concedidos a conspiranoia. Durante cerca dunha hora analizaron as virtudes de Rubalcaba que é un bo candidato socialista e para España se non se deixa vencer polo lado escuro. Esquizofrenia? Menos da que parece. Os seus argumentos coinciden grosso modo coa miña análise así que aquí vai unha mestura de ambos.

Rubalcaba foi convertido en candidato non so para evitar o estado de disgregación do PSOE ante a debilidade de Zapatero, a desfeita das municipais e a previsible desfeita maiúscula das xerais. Non so é de feito as razóns citadas son unha mera cortina de fume para o verdadeiramente importante: o triunfo definitivo da ala xacobina (española en termos intereconomicos) fronte os elementos federais superviventes (separatistas en termos intereconomicos). Rubalcaba pertence a vella garda, o felipismo ou como lle queramos chamar. Lembremos as declaracións de Guerra, Bono, ou Paco Vázquez sobre o estado autonómica e as linguas diferentes o castelán. Lembremos o estatuto da aldraxe tirado a dúo pola UCD e o PSOE. Lembremos a LOAPA de Gonzalez… Zapatero por necesidade ou convicción representaba a corrente contraria de aí que desde o mesmo ano 2000 lle medraran os ananos por todas partes. En resumo a función de Rubalcaba comeza o 21 de Novembro cortando as cabezas federais/separatistas e apoiando en virtude da razón de Estado tódolos recortes/modificacións do estado autonómico e da Constitución que fagan falla. Por exemplo esa aquiescencia a debater sobre a redución do número de deputados a 300. Claro que todo isto ten un inconveniente: precisa ter un resultado que lle salve a cara para non ser varrido polas consecuencias da desfeita do 20-N. Os intereconomicos confiaban no seu bo facer para elo, ou se non era posible que se esfondase de todo porque moito mellor que un PSOE xacobino é un PSOE inexistente.


Arriba o malvado Rub -al Kaaba fai uso do poder do lado escuro


O dito anteriormente pode ser identificado coa paranoia deles e mais a miña. Porén a medida que se achegan as eleccións as voces que din que o verdadeiro traballo de Rubalcaba comeza o 21-N poñendo orde no PSOE aumentan. Como o mesmo tempo o esfondamento do PSOE nas enquisas non recunca senón que se agranda a preocupación dos “opinadores “ profesionais polo PSOE aumenta. E con estas chegamos o debate, en realidade dous monólogos fronte a fronte se se repite a formula do 2008. Rajoy non o precisa para nada. De feito é unha parvada que acepte. Porén se o que quere é evitar o esfondamento total do PSOE como din algúns todo cobra sentido. Un só debate ao comezo da campaña por mal que lle saia non pode cambiar o resultado final das eleccións. Pode, e supoño que por aí van os tiros, darlle aire a Rubalcaba. Con moita sorte para mellorar o seu resultado.



En calquera caso o único claro é que moi poucas cousas van sobrevivir a desfeita do 20N.



Nota final: pasado ese momento de cordialidade Intereconomía creou o nome de Rub-al Kaaba para dirixirse o candidato socialista. Un dobre xogo de palabras relacionado tanto coa presunta orixe árabe do apelido como polo feito ser el o que, mochila o lombo, puxo as bombas nos trens botándolle a culpa o terrorismo islamita. Tamén comezaron a buscar relacións de todo quisque con el. Así apareceron familiares cántabros del que eran gatoadictos etc. Por certo nesta teima de buscar relacións con el eu tamén podo xogar. Resulta que o tratante de gando que lle vendía as vacas a me avó tamén llas vendía o avó de Rubalcaba. Unha gran persoa, o avó, non este. Segundo me dixo o devandito tratante.



ADDENDA: non ten relación porén é importante dicilo. Non esperaron a fin de ano. Xornal xa non esta na rede, non queda nada del. Por suposto da Nosa Terra tampouco.







Ningún comentario:

Publicar un comentario